’t Stukske – Dorothé Verhaegh
Dank aan Odette die ’t ‘stukse’ aan mij overgaf!
Mijn naam is Dorothé Verhaegh en vanaf mijn 18e kom ik in ‘Kunningslus’. Door de kas van mijn man Will, had ik geen keuze over mijn woonplaats! En Koningslust bracht het beste wat mij kon overkomen.
In de eerste plaats onze kinderen en hun partners en onze kleinkinderen. En allemaal wonen ze binnen een straal van 500 meter! Hoeveel geluk kan een mens hebben? Daarnaast hebben we vele fijne herinneringen aan ons bedrijf, en alle mensen die er gewerkt hebben. Voor ons ook op plek 1!
Op de tweede plaats komt het rijke verenigingsleven van ons ‘Kunningslus’.
Toen ik Will leerde kennen, nam hij me al snel mee naar de OJB, waarvan hij leider was. Iedere vrijdagavond waren we in het oude Dorpshuis te vinden en zo werd ik vanzelf leidster. Leuk is dat onze dochter en haar vriend nu in dit gebouw wonen. In de gymzaal staat de ‘goal’ nog op de muren getekend. Hier werd gesport, Carnaval gevierd, waren de jaarlijkse steltloopwedstrijden en ontstond het Play-back-festival. Hier ontmoetten wij de ‘minse oeht Kunningslus’ en ontstond de basis voor ons fijne leven in het dorp.
Iedere zondagmorgen kwamen we met de familie bij elkaar. Bij Nelly en Theike passeerde de dorpspolitiek dan de revue. Vooral het verenigingsleven, want iedereen was wel ergens bij! Door de OJB, GONA, EMM, TTV, Brookhaze, School, Dorpsoverleg, en nog veel meer, was er altijd meer dan genoeg gespreksstof en soms verhitte discussies. We vonden het fijn om er actief aan mee te doen.
‘Vastelaovend’ was altijd een van de hoogtepunten van het jaar voor het hele gezin. Eerst in zaal Juliana en later in de Sprunk. Toen de kinderen iets groter waren, gooiden we ons met een groep ouders bij elkaar en deden we mee aan de kinderoptocht. Hier lag de basis voor heel wat wagenbouwers! Ik vind het geweldig om te zien dat er nog steeds ouders en kinderen zich verenigen en hiermee de basis leggen voor nieuwe sociale contacten en vriendschappen. Will en ik konden dan ook altijd genieten van alle mensen jaar in, jaar uit bij ons op het bedrijf kwamen om te ‘bouwen’ voor de optocht.
In de moeilijke Coronatijd mochten we niet veel meer dan buiten een wandeling maken! Gelukkig hebben we de prachtige natuur rondom Kunningslus’ en het Vlakbroek in het bijzonder! Dat mag in mijn rijtje zeker niet ontbreken. Hier gingen tijdens de ‘lockdown’ de sociale contacten nog door. Je kwam altijd wel iemand tegen en met een praatje op 1,5 M afstand bleven we op de hoogte van het wel en wee in ons dorp.
We dragen nu ons ‘stukse’ over aan de jeugd. Aan de zijlijn doen we nog graag mee in het dorp. Nu vooral genietend en minder organiserend. Fijn om te zien dat weer een nieuwe generatie is opgestaan. Nu zie ik vaak de kinderen in besturen, van de ouders, die dat een generatie eerder deden.
Ze zeggen dat mensen met een rijk sociaal leven, langer leven. Ik weet niet of het waar is, maar het is fijn om in dit dorp te wonen, waar de mensen nog oog voor elkaar hebben.
Mijn ‘stukse’ wil ik graag overdragen aan Bram Kessels. Niet dat ik hem goed ken, maar het is een jong persoon die voor ‘Kunningslus’ gekozen heeft. Ik zag hem een keer achter de kinderwagen lopen. Er wordt ‘Hoi’ met elkaar uitgewisseld. Dan zeg ik tegen Will: “Leuk dat vaders en moeders tegenwoordig alles samen doen. En ook fijn dat er nog steeds jonge mensen voor ons dorp kiezen om te wonen en meedoen aan het verenigingsleven. Dat waardeer ik enorm en daar geniet ik van!