‘t Brook – Waterhuishouding Vlakbroek

‘t Brook – Waterhuishouding Vlakbroek

We gaan even terug in de tijd: voor het jaar 1800. Toen was het Vlakbroek  (’t Bròòk in het dialect) nog een moeras met daar doorheen stromend een meanderende beek. Deze werd de Broekloop genoemd (archief Horst).

In de Franse tijd (begin 19eeeuw) is de meanderende beek recht getrokken voor een snelle afvoer van het water, want onder Napoleon is toen een kanaal gegraven (de Noordervaart).

Na de Franse tijd heeft er een grote ontginning plaats gevonden. Alles werd op rabatten gelegd (langgerekte verhogingen tussen parallel aan elkaar lopende sloten). Deze rabatten zijn heden nog zichtbaar in het bestaande broek is. Op de verhogingen werden bomen aangeplant als Eik, Berk, en Els voor het gebruik als stookhout.

In 1952 vond er weer een grote ontginning plaats, de rabatten werden gedempt en er werden grootschalige percelen van gemaakt. De Broekloop werd afgesloten en de lagere stukken gedraineerd. Om het water af te voeren werd er een onderbemaling op gezet. Dat was nodig omdat de deskundigen geen rekening hadden gehouden met het feit dat er hier sprake was van kwel (water dat hier vanuit hoger gelegen gebied omhoog komt). Omdat de Broekloop werd afgesloten was het nodig om een nieuwe beek te graven voor de afvoer van het Vlakbroek ( en het achterland).

Omstreeks 1985 werd om verdroging van het achterland in Noord-Limburg te voorkomen beek 3 gegraven voor bevloeiing van dat achterland. De watertoevoer vond en vindt nog steeds plaats vanuit de Maas, opgepompt bij Borgharen. Via de Zuid-Willemsvaart, de Noordervaart en de Everlosebeekstraat, d de wordt in Koningslust de Schoolbeek genoemd.

In Beek 3 zijn ter plekke van het Vlakbroek 3 stuwen geplaatst om het water op peil te houden.

 

Grad Smets

t-Brook-logo